به نقل از «ورزش 3»

مقایسه تسلط مرسدس و ردبول بر فرمول یک

تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۱۱۳۲۰

به گزارش "ورزش سه" و به نقل از تسنیم، پادوک کمی از پیروزی‌های مداوم ماکس فرستاپن راننده هلندی تیم ردبول اتریش خسته شده است! امسال این راننده هلندی در 17 مسابقه پیروز شده و برای دومین سال متوالی، رکورد تعداد پیروزی در یک فصل را به روز کرد. رکورد قبلی که توسط میشائیل شوماخر در سال 2004 ثبت شد و به مدت 18 سال باقی ماند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حتی برخی کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که به نوعی سرعت ردبول را کاهش دهید تا حداقل رقابتی  در قهرمانی رقابت‌ها وجود داشته باشد؛ البته اتریشی‌ها مخالف آن هستند و پاسخ می‌دهند که تسلط مرسدس در اواسط دهه 2010 نیز در برخی موارد خوب نبود.

اکنون می‌توانیم بررسی کنیم تسلط چه تیمی بر فرمول یک قدرتمندتر است و چگونه بر این رقابت‌ها تأثیر می‌گذارد. آمار و ارقام گویای همه چیز خواهند بود.

مرسدس قهرمانی فرمول یک را در سال 2014 به دست آورد، بر خلاف رقبای خود که دشواری تغییر به هیبریدی‌های توربو را دست کم گرفتند، زودتر از سایرین کار روی نیروگاه خود را آغاز کرد. آلمانی‌ها در نهایت موفق شدند موتوری بسازند که از رقبای خود بالاتر بود و برای چندین سال آینده مزیتی را فراهم آورد.

در سال‌های 2014–2015، هیچ‌کس نتوانست به مبارزه بین همیلتون و روزبرگ بپیوندد و تسلط مرسدس در سال 2016 به اوج خود رسید، زمانی که آلمانی‌ها در 19 مسابقه از 21 مسابقه (90.48 درصد) پیروز شدند. اگر خرابی موتور لوئیس در سپانگ نبود، نرخ برد حتی بیشتر می‌شد. در فصل 2017، مقررات فنی دوباره تغییر کرد، خودروها آیرودینامیک کارآمدتری به دست آوردند و مرسدس دیگر تسلط سابق را نداشت. ردبول در سال 2022، اولین سال اجرای مقررات جدید فنی و مالی از رکورد مرسدس پیشی گرفت و فرستاپن و پرس (رانندگان ردبول) 17 پیروزی در 22 مسابقه به دست آوردند، یعنی آنها 77.27 درصد گرندپری‌ها را فتح کردند. در این فصل، مزیت اتریشی‌ها حتی بیشتر است. در 20 مسابقه گذشته، رانندگان ردبول 19 بار برنده شده‌اند. یعنی در 95٪ موارد. حتی اگر رانندگان تیم‌های دیگر در گرندپری‌های لاس وگاس و ابوظبی در جایگاه اول قرار بگیرند، درصد برد ردبول به 90.48 درصد کاهش می‌یابد؛ یعنی نزدیک به عملکرد مرسدس در قوی‌ترین سال خود.

مشکل این است که در سال 2014-2016 مبارزه برای عنوان قهرمانی وجود داشت: دو بار در این مدت قهرمان در آخرین مسابقه سال مشخص شد. روزبرگ واقعاً با همیلتون جنگید و آماده بود تا برای پیشی گرفتن از او دست به هر کاری بزند. پرس در ردبول، به وضوح نقش شماره دو را بازی می‌کند و در صورت لزوم، آماده است تا استراتژی خود را قربانی کند تا رقبای راننده دیگر ردبول را عقب نگه دارد. در نتیجه، هیچ مبارزه‌ای برای این عنوان وجود ندارد. در سال 2023، فرستاپن پنج دور قبل از پایان فصل قهرمان شد.لوئیس همیلتون هرگز این کار را نکرده است.

حتی ماکس هم خسته است

این فقط مربوط به خود اعداد نیست. در طول سال‌های برتری مرسدس، آلمانی‌ها همچنان مشکلاتی داشتند. موتور همیلتون در سال 2016 در مالزی سوخته بود، یک سال قبل، موتور خودروی روزبرگ در مونزا از کار افتاد. علاوه بر این، در مسیرهای خاصی، مرسدس به دلیل گرمای بیش از حد، شتاب خود را از دست داد و در سنگاپور در سال 2015، هیچ‌یک از رانندگان تیم آلمانی به سکو نرسیدند. ردبول در دو سال گذشته تقریباً بی‌عیب و‌ نقص عمل کرده است. در ابتدای سال 2022، خودروهای تیم اتریشی چند بار به دلیل مشکلاتی از کار افتادند اما از آن زمان دیگر دوباره تکرار نشدند. هر از گاهی مشکلاتی پیش می‌آید؛ در مسابقه اخیر در آستین، ترمزهای ورشتاپن مشکل‌ساز شد اما او نه تنها به خط پایان رسید، بلکه توانست همیلتون را مهار کند.

روز گذشته، مهندس مسابقه تیم ردبول، جانپیرو لامبیاسه اعتراف کرد که به نظر او، ماکس فرستاپن گاهی اوقات از مسابقه خسته می‌شود. تا حدودی همین اتفاق در مورد مرسدس نیز افتاد. ماشین فعلی ردبول هیچ نقطه ضعفی ندارد، به سادگی چیزی برای تغییر آن وجود ندارد. یکی پس از دیگری، رقبا از پانتون‌های اتریش کپی می‌کنند، زیرا راه دیگری برای رسیدن به قهرمانان نمی‌بینند. 

منبع: ورزش 3

کلیدواژه: فرمول یک ردبول

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۱۱۳۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

راه حل فلسطین همان فرمول «‌دو دولتی» است

     عصر ایران؛ محمد حسن گودرزی-  وضعیت خاورمیانه با حمله بی‌سابقه پهبادی و موشکی ایران به اسرائیل در پاسخ به ترور و حمله اسرائیل به کنسولگری جمهوری اسلامی ایران وارد مرحله تازه‌ای شده است. 

با وجود اینکه حملات محدود ریزپرنده هایی در هفته گذشته توسط اسرائیل در اصفهان و در پاسخ به حملات ایران انجام شد اما با توجه به کوچک و محدود بودن این حملات فعلا این درگیری‌های مستقیم را می توان پایان یافته توصیف کرد.

با این همه بعد از گذشت بیش از 200 روز از حمله اسرائیل به غزه و تبدیل این منطقه به یک تراژدی بشری، به نظر می‌رسد  همچنان مذاکرات آتش بس بین حماس و اسرائیل در وضعیت بن‌بست است.  

   دکتر مارک فورنس(Dr. Mark Furness) کارشناس مسائل بین‌الملل و محقق ارشد مؤسسه سیاست‌های توسعه آلمان (Deutsches Institut für Entwicklungspolitik) در گفت و گو با عصر ایران داشت در مورد وضعیت کنونی خاورمیانه صحبت کرده است:

پس از حمله اسراییل به سفارت ایران در سوریه، ایران در واکنش به این اقدام ایران  اقدام به حمله موشکی و پهپادی کرد. اهمیت این حرکت ایران چه بود و چرا تأثیر جهانی گسترده‌ای به دنبال داشت؟

این اولین بار بود گزارش شد ایران به جای استفاده از نیروهای نیابتی خود مانند حزب‌الله (لبنان)، مستقیماً به اسرائیل حمله کرده است. حمله بدون فکر اسرائیل به سفارت ایران در دمشق و حمله موشکی و پهپادی گسترده ایران به اسرائیل تأثیر جهانی گسترده‌ای داشته زیرا مردم نگران تشدید درگیری‌ها در خاورمیانه هستند.

مقامات ایرانی اعلام کرده‌اند  در صورت عدم پاسخ اسرائیل به این حملات ادامه نمی‌دهند. به نظر شما، با توجه به واکنش اخیر ایران، کشورهای حامی اسرائیل در قبال ادامه حملات اسرائیل به منافع ایران چه موضعی خواهند داشت و ادامه این تنش چه خطراتی برای منطقه می‌تواند داشته باشد؟ 

به نظر می رسد پاسخ اسرائیل با هدف قرار دادن اصفهان در روز جمعه فعلاً پایان کار باشد. البته اگر اسرائیل و ایران به تهدید یکدیگر ادامه دهند، درگیری ادامه خواهد یافت. ایران نمی‌تواند ترور افسران نظامی و دانشمندان ارشد خود را تحمل کند و اسرائیل هم نمی‌تواند موشک‌های حزب‌الله و حملات حوثی‌ها به کشتی‌ها در دریای سرخ را بپذیرد.

من نمی‌توانم تغییر عمده‌ای در مواضع کشورهای حامی اسرائیل ببینم، به ویژه تا زمانی که دولت ایران به حمایت از حزب‌الله در لبنان و حوثی‌ها در یمن ادامه دهد.

از سوی دیگر، تلاش‌های غرب برای کنار گذاشتن ایران و وانمود کردن اینکه این کشور یک قدرت مهم منطقه‌ای نیست، کمکی به حل مشکلات نکرده و از واقعیات به دور است.

اخیراً چندین کشور اروپایی به همراه کشورهایی مانند استرالیا از تمایل خود برای به رسمیت شناختن فلسطین صحبت کرده‌اند. به نظر شما این چقدر می‌تواند به پایان جنگ در غزه کمک کند؟

جالب است که تنها وزیر امور خارجه نیوزیلند گفت که فکر نمی‌کند (به رسمیت شناختن فلسطین) کمکی به پایان جنگ کند و تمرکز باید بر آتش‌بس و اقدامات بشردوستانه باشد.

من حدس می‌زنم  او درست می‌گوید که این به رسمیت شناختن در حالی که جنگ وحشتناکی همچنان ادامه دارد، حرکتی نمادین است. از سوی دیگر، تحقق فلسطین مستقل و دارای حاکمیت، کلید صلح بلندمدت در منطقه است. پس از رسیدن به آتش بس، این موضوع باید تمرکز اصلی و اولویت فوری باشد.

اگرچه حماس بارها تمایل خود را برای آتش بس با اسرائیل اعلام کرده، اما به نظر می‌رسد با توجه به تداوم تهاجم نظامی اسرائیل به غزه، هیچ تمایلی در دولت نتانیاهو برای کاهش تنش و پایان دادن به جنگ وجود ندارد. نطر شما چیست؟

تا زمانی که حماس اسرائیلی‌هایی را که در 7 اکتبر به اسارت گرفته بود، آزاد نکند، اسرائیلی‌ها دست از حمله برنمی‌دارند. به نظر من، آزاد کردن اسیران کار هوش‌مندانه‌ای برای حماس در حال حاضر خواهد بود. اگر این افراد آزاد شوند، ادامه حمایت بین‌المللی از اسرائیل دشوارتر خواهد بود.
 
آیا به نظر شما عدم برگزاری انتخابات در فلسطین از سال 2006 بر افزایش فشار اسرائیل بر فلسطینیان تأثیری داشته و آیا برگزاری انتخابات آزاد در فلسطین می‌تواند راهی برای به رسمیت شناختن حقوق فلسطینیان در جهان باشد؟

من فکر می‌کنم فلسطین تا حدودی امکان برگزاری انتخابات آزاد را ندارد. البته اشغال‌گری اسرائیل یکی از دلایل اصلی عدم برگزاری انتخابات از سال 2006 و عدم توانایی فلسطین برای ایجاد نهادهای کافی برای انجام این کار بوده است. مقصر دانستن  حماس و از سوی دیگر مقامات فلسطینی به دلیل خودکامگی و فاسد بودن (دولت خودگردان) آسان است، اما فلسطینی‌ها این شانس را نداشته‌اند که چیز بهتری بسازند.

اولین گام پس از آتش بس در غزه احتمالاً نیاز به یک مأموریت حفظ صلح سازمان ملل و یک تلاش بین‌المللی برای ساختن نهادها و همچنین زیرساخت های فیزیکی مورد نیاز در سراسر سرزمین فلسطین براساس توافق 1967 است. برای این منظور، آمریکا و اروپا باید اسرائیل را وادار به اجرای توافقات بین‌المللی موجود در مورد فلسطین، به ویژه در مورد شهرک سازی در کرانه باختری و محاصره غزه کنند.

برخی معتقدند  جنگ غزه راهی برای فرار نتانیاهو از اتهامات فساد و سوء استفاده از قدرت است و طولانی شدن جنگ غزه به بقای دولت او کمک می‌کند. این نظر چقدر درست است؟

بیشتر از آنچه در رسانه‌ها گزارش می شود نمی‌دانم. ممکن است جای نتانیاهو در زندان باشد. همچنین ممکن است با پایان جنگ، دولت او سقوط کند یا او دیگر از تعقیب قضایی مصون بماند. اما من همچنین فکر می‌کنم  این بحث که نتانیاهو برای محافظت از خود جنگ غزه را طولانی می‌کند، ساده‌انگارانه است.

من فکر نمی‌کنم  هیچ یک از دولت‌های اسرائیل حداقل در ابتدا واکنش متفاوتی به عملیات 7 اکتبر نشان می‌دادند. اینکه آیا یک رهبر اسرائیلی دیگر با مجازات دسته جمعی مردم غزه تا این حد پیش می‌رفت، حدس و گمان است، اما من شک دارم  یک رهبر اسرائیلی بتواند به چنین درگیری‌یی پایان دهد تا زمانی که حماس اسرائیلی‌ها را در اسارت دارد.

به نظر شما آیا با توجه به ادامه سیاست‌های خصمانه اسرائیل و ادامه شهرک‌سازی‌های اسرائیل راهی برای برقراری صلح و تشکیل کشور فلسطین وجود دارد؟

بله. راه حل دو دولتی بر اساس مرزهای 1967، به همراه مذاکراتی در مورد بازگشت پناه جویان، شهرک سازی اسرائیل و وضعیت بیت المقدس. اسرائیل باید بپذیرد هیچ صلحی وجود نخواهد داشت مگر اینکه این مسائل محقق شود. حامیان غربی اسرائیل دیگر نمی‌توانند اشغال نظامی، محاصره و تسلط اسرائیل بر زندگی روزمره در سرزمین‌های فلسطینی را بپذیرند که با سیاست‌های دوران آپارتاید آفریقای جنوبی مقایسه می‌شود.

به نظر شما برای پایان دادن به جنگ غزه و برقراری آتش بس چه باید کرد؟

اگر حماس اسرا را آزاد کند، اسرائیل بخش زیادی از توجیه خود را برای حمله با هدف تبدیل کردن غزه به زمین سوخته از دست خواهد داد. یک آتش بس دائمی باید توسط یک ماموریت نیروهای حافظ صلح سازمان ملل اجرا شود. برگزاری یک کنفرانس بین‌المللی در مورد فلسطین، شامل همه ذینفعان، نیاز به ایجاد یک نقشه راه برای ایجاد یک کشور فلسطینی پایدار دارد. من احتمالاً دارم رویا پردازی می‌کنم اینطور می‌شود، اما باید امید را حفظ کنیم.

کانال عصر ایران در تلگرام